Index Card در فیلمنامه نویسی چیست؟

ایندکس کارت یا به قول بعضیا طرح گام به گام یا به قول خودم (!) کارت تدوین، کارت هایی هستند که فیلمنامه نویس ها با نوشتن اونها ساختار کلی فیلمنامه رو مشخص می کنن. یعنی داستان کلی فیلمنامه رو داخل این کارت ها می نویسند. البته خارجیا میگن این کارت ها برای بازاریابی فیلمنامه هم می تونن کاربرد داشته باشن. فیلمنامه نویس ها می تونن با استفاده از رنگ های مختلف، کارت ها رو به راحتی دسته بندی کنن. مثلا سکانس هایی که کنشمند هستن یه رنگ داشته باشن، زمان ها، مکان ها، جاهایی که شخصیت خاصی در آنجا وجود دارد و ... . همچنین می تونن این کارت ها رو به راحتی جا به جا کنن. بخاطر همین من به اونها میگم کارت تدوین. چون مثل یک تدوینگر می تونید جای هر کارت(و در واقع بخشی از داستان) رو عوض کنید. می تونید یک کارت رو به آخر ببرید یا یک کارتو اول بیارید. تصویری که می بینید ایندکس کارت قسمت 51 سریال برکینگ بد هست. می تونید با کلیک روی اون، تصویر رو در اندازه بزرگتر ببینید.
 اما اندازه و نحوه ی کاربرد اونها چطوریه؟

اندازه Index Cards یا کارت های تدوین

کارت های تدوین یا Index Cards اندازه ای در حدود "5 * "2 یا 12.5 * 7.5 سانتیمتر هستند. به عبارتی به اندازه یک کف دست + یک بند انگشت میانی.

کاربرد Index Cards

فیلمنامه نویس ها از این کارت ها به شکل های مختلفی استفاده می کنن. بعضیها برای هر صحنه یک کارت می نویسن. بلیک اسنایدر در کتاب معروفش گربه رو نجات بده پیشنهاد می کنه که کارت ها رو برای چیزی که اون بهش میگه 40 ضربه بزرگ فیلم استفاده کنیم. 40 کارت برای 40 ضربه(10 ضربه در پرده اول، 10 ضربه در نیمه اول پرده دوم، 10 ضربه در نیمه دوم پرده دوم و 10 ضربه در پرده سوم). بعضی از فیلمنامه نویس ها هم ترجیح میدن از index cards تنها برای نقاط عطف بسیار حیاتی پیرنگ استفاده کنن.

چطور برای هر صحنه فیلمنامه یک کارت بنویسیم؟

در این روش که روش اول بود و خودم هم اون رو بیشتر می پسندم شما برای هر صحنه یک کارت تهیه می کنید. به این شکل که بالای کارت سرصحنه رو یادداشت می کنید. یعنی همون زمان و مکان و داخلی یا خارجی. بعد در چند جمله به صورت خلاصه کنش صحنه رو می نویسید. اگر لازم بود دیالوگ هم ذکر می کنید اما نه عین اون رو. مثلا می نویسید علی در مورد دزدی به حسن گفت. نمیاید عین جملات علی رو بنویسید. در آخر هم نتیجه ی صحنه رو ذکر می کنید. نوشتن نتیجه صحنه برای اینه که اگر صحنه ای بی نتیجه بود حذفش کنید و اینکه بدونید هر صحنه چه تاثیری بر روی اطلاعات، احساسات، انگیزه ها و اعمال قهرمان شما داره. دیوید لینچ از کسایی بوده که از این روش برای نوشتن کارت هاش استفاده می کرده. لینچ میگه وقتی 70 تا از این کارتا داشتی(برای 70 صحنه)، یه فیلم داری(مصاحبه لینچ با نیویورک تایمز).

نوشتن کارت های تدوین به دو روش دیگه ای که گفتم هم مثل همین روش هست. با این تفاوت که دیگه نیاز نیست بالاش سرصحنه رو یادداشت کنید.

نکات و ریزه کاری های Index cards

1. سعی کنید کوتاه و خلاصه بنویسید.
2. هر کارت در مورد یک نقطه ی داستانی، یک سکانس یا یک صحنه هست. برای هر چیز کوچیکی کارت ننویسید.
3. کارت ها رو به صورت عمومی بنویسید تا بتونید به راحتی جاشونو عوض کنید. مثلا کارت ها رو طوری ننویسید که اگر جای کارت "الف" رو عوض کردید دیگه قابل فهم نباشه و حتما نیاز داشته باشه کارت "ب" کنارش قرار بگیره. خلاصه یه طوری بنویسید که کارت ها به همدیگه وابستگی نداشته باشن.
4. اگر کارت ها رو به شکل افقی بچینید خیلی بهتره.
5. بیشتر فیلم ها رو میشه در کمتر از 50 کارت نوشت.
6. درشت بنویسید. باید بتونید کلمات رو از فاصله هم بخونید.
7. برای سکانس های کنشمند از یه رنگ دیگه استفاده کنید. با اینکار می تونید سرعت داستان رو کنترل کنید.
8. خیلی خودتونو به این کارت ها مقید نکنید. یعنی اگر داستانتون توی این مرحله یه جوری شکل گرفت بعد موقع نوشتن فیلمنامه چیز بهتری به ذهنتون رسید، خیلی راحت تغییرش بدید. این کارت ها فقط برای کمک به شماست نه اینکه جلوی خلاقیت های شما در مرحله نوشتن فیلمنامه رو بگیره. ضمنا اگر فیلمنامه رو تغییر دادید نیازی نیست دوباره برگردید این کارت ها رو هم تغییر بدید. چون احتمالا دیگه از این کارت ها استفاده نمی کنید. پس وقتتونو الکی تلف نکنید.